ПУБЛИКУМ Вистината на прво место
Во интервјуто се зборува за неговото обраќање до претседателот Милановиќ, премиерот Пленковиќ и до министерот за надворешни работи Гордан Грлиќ Радман, со писмо во кое побарал заштита за неговиот син
Ако јас сум непријател број еден на државата, ако не можам да најдам некој попаметен, тогаш навистина сме во неволја“, вели Динко Грухоњиќ, вонреден професор по новинарство на Катедрата за медиумски студии на Факултетот за филозофија во Нови Сад и човек кој Александар Вучиќ го нарекува „усташ“. Во разговор за „Тпортал“, тој зборува за актуелната тема за студентските протести во Србија, како и за неговата и безбедноста на неговото семејство.
Како што пренесува медиумот, станува збор за човек чие малку поместено босанско-панонско чувство за хумор веќе неколку пати го има доведено во неволја. Најконкретен пример е оној од пред две години, кога на митингот во Дубровник, раскажувајќи како таблоидите на Вучиќ му го смениле името во Сабахудин, тој остро коментирал дека не морале да измислуваат муслиманско име бидејќи неговото хрватско име е доволно компромитирачко, „како (усташкиот месар) Динко Шакиќ“.
Во интервјуто се зборува за неговото обраќање до претседателот Милановиќ, премиерот Пленковиќ и до министерот за надворешни работи Гордан Грлиќ Радман, со писмо во кое побарал заштита за неговиот син. Ова се случи откако српската амбасадорка во Загреб, Јелена Милиќ, објави необичен статус за него на социјалните мрежи, по што српскиот таблоид „Информер“ објави дека неговиот син е агент на СОА.
„Амбасадорката Јелена Милиќ на социјалните мрежи објави комплициран, тешко разбирлив статус набргу по Нова година. Во него ме таргетираше онака како што веќе долго време сум мета поради интервјуто што му го дадов на колегата Бора Павелиќ од „Национал“. Ден потоа ме нападна српскиот претседател Александар Вучиќ, а потоа „Информер“ го нападна мојот син Давид и го означи како агент на хрватската разузнавачка служба СОА. Тој веќе година и пол живее и работи во Загреб, на Транспортниот факултет каде се запишал и на докторски студии. Дошол таму затоа што се заљубил, исто како татко му, па го сменил местото на живеење. Тоа ми се чинеше како синхронизирана реакција, па решив јавно да реагирам бидејќи таргетирањето на мојот син беше поврзано со изјавите на српскиот амбасадор. Затоа му пишав на претседателот, премиерот и министерот за надворешни работи Грлиќ Радман. Досегашниот епилог е дека надлежната полиција го повикала синот на разговор за да се утврди степенот на неговата безбедност. Таму му рекле дека тоа е направено по барање на МНР. Во меѓувреме, во Србија не престанува кампањата против мене, но и против Давид, кој веќе е квалификуван како хрватски шпион“, вели Грухоњиќ во интервјуто.
