Мандатар во Србија – експерт за јајници од орбитата на СНС

Нов претседател на српската влада ќе биде професор д-р Ѓуро Мацут, соопшти српскиот претседател Александар Вучиќ. На изборот на Мацут како мандатар за новата влада му претходеа повеќенеделни шпекулации околу потенцијалните кандидати. Се тврдеше дека се бира меѓу двајца кандидати, се споменуваше можноста за премиер од дијаспората, се споменуваа и имињата на некои поранешни министри, но на крајот изборот падна на лекар.

Ѓуро Мацут, ендокринолог, дипломирал, магистрирал и докторирал на Медицинскиот факултет во Белград, каде што е редовен професор. Заменик директор е на Клиниката за ендокринологија, дијабетес и метаболички болести при Универзитетскиот клинички центар. Според објавените информации, тој е светски признат експерт за синдром на полицистични јајници. Член е на Извршниот одбор на Европското здружение за ендокринологија и визитинг професор на универзитетите во Атина и Скопје.

Континуитет на кризата

Имаше и шпекулации дека режимот може да се одлучи за предвремени избори, доколку нема нова влада. Но, атмосферата во државата, големиот отпор на граѓаните, како и гласните предупредувања на опозицијата дека нема да има избори под истите услови, сепак доведоа до името на новиот мандатар.

Пред идниот премиер, чија што влада мора да биде избрана до 18 април, се исправени тешки задачи. Неговиот избор е дотолку позачудувачки што станува збор за доктор кој практично и да нема политичко искуство. Ѓуро Мацут инаку е еден од членовите на иницијативниот одбор на „Движењето за народот и државата“ на Вучиќ и забележано е дека бил и еден од посетителите на Пионерскиот парк, каде им се обратил на „студентите кои сакаат да учат“.

Затоа еден од иницијаторите на ПроГлас, писателот и издавач Гојко Божовиќ, смета дека изборот на Мацут е само продолжение на „владата на континуитетот“. „Континуитетот на оваа власт е континуитет на кризата. Со исти решенија не може да се дојде до решение. Власта едноставно реши да ја продлабочи кризата наместо да ја решава и да ги исполни барањата на бунтовното општество“, оценува Божовиќ за ДВ.

Кризата се решава со промена на политиката

Во лична смисла, станува збор за човек кој е дел од пропагандните акции на режимот во последните месеци, продолжува нашиот соговорник и набројува: Мацут зборувал на режимскиот контрамитинг во Јагодина и е еден од иницијаторите на движењето на Вучиќ.

„Тоа укажува дека е личност од орбитата на Српската напредна партија (СНС). Кризата во Србија не може да се реши со промена на кандидатот или замена на еден премиер со друг, таа може да се реши само со промена на политиката“, вели Божовиќ.

„Ако се инсистира на истата кадровска база, на истите политички решенија и упорно одбивање на дијалог, тоа може да значи само уште поголема поделба во општеството“, заклучува нашиот соговорник.

Изборот на лекар без какво било политичко искуство во сложени регионални и меѓународни околности веројатно покажува дека најважно било да се состави некаква влада и да се избегнат избори. Сценариото неодоливо потсетува на случајот со поранешниот градоначалник на Белград, Зоран Радојичиќ, исто така лекар, кој по статирањето во водењето на главниот град, практично исчезна од јавниот живот.

Изборот на Мацут, според Божовиќ, покажува дека „на лидерот на режимот не му е потребен вистински премиер, туку вршител на должноста“.

Најава за порадикална пресметка?

Вучиќ во воведното излагање при објавувањето на името на мандатарот зборуваше за комплицираните прилики во регионот, но и за „обоената револуција“, жалејќи што не реагирал порано и поостро. За Божовиќ ова звучи како „најава за радикализација“. „Откако траат протестите, имаме привиди на отстапки, а од друга страна имаме апсења, физички напади, залетувања со автомобили, употреба на неидентификувано сонично оружје, што е показател за радикализација која му е многу поблиска на сегашниот режим од која било друга форма на политичко дејствување“, посочува Божовиќ.

Александар Вучиќ и покрај тоа во своето обраќање повторно повика на дијалог, но како што забележува Гојко Божовиќ, „пораката и начинот на кој беше соопштена, најавата за контрамитингот на 12 април, сето тоа всушност покажува дека власта избегнува да се соочи со реалноста, а со самото тоа го избегнува и дијалогот“.