Нов прилепски театар: Претстава од деценија и пол

Претставите на прилепскиот театар „Војдан Чернодрински“ се „возат“ на нафта. Во зима, додека има нафта за затоплување, има и услови за работа. Но, поради слабата изолација на објектот, таа бргу се троши, па пробите и другите активности мора да се вршат без греење.

Единствената театарска сала во Прилеп, со 226 седишта за град од 63 илјади жители, е дел од домот на културата „Марко Цепенков“. Овој објект, последен пат е реновиран пред две децении. Освен со студот, има проблеми и со протекувањето на покривот.

Иако пред седум години се најави изградбата на нова, поголема театарска зграда на истото место, а Министерството за култура, три години по ред буџетира по неколку десетици илјади евра за овој проект, работите не се ниту во почетна фаза. Последната најава од Министерството е дека градбата треба да заврши до 2034 година.

Во меѓувреме, на местото предвидено за проширување на театарот се пие кафе наместо да се подготвуваат претстави. Домот на културата издава дел од просторот на кафуле за да може да покрие некои од трошоците. Општина Прилеп, пак, на истото кафуле му ја издава околната јавна површина за летна тераса, токму оној дел каде што треба да бидат темелите на новиот театар.

Со „лудачка љубов“ против студот и провевот

Најнов мебел и најпријатни услови за престој денес има токму во угостителскиот објект, кој, со дозвола од Домот на културата и од Општина Прилеп, го користи државното земјиште на кое е предвидено да се изгради новата театарска зграда. Тука ѕидовите имаат изолација, ја одржуваат топлината, па вработените и посетителите не се изложени на студот и на надворешните влијанија.

Само неколку метри подолу, актерите газат на старите и истрошени штици на сцената. На себе имаат костими и перики што ги зеле од околните шкафови, бидејќи за нив и за другите реквизити нема соодветно место за чување. Ѕидовите тука се тенки, не се отпорни, ниту на студот во зима, ниту на жештината на лето.

Искусната актерка Даниела Иваноска е дел од оваа екипа. Во „Војдан Чернодрински“ е повеќе од деценија и пол, период на речиси континуирано влошување на условите за работа, со мали поправки одвреме-навреме.

„Објектот е стар и дотраен, а тоа во превод значи работа на провев, немање добра изолација, прокиснување на покривот и сите ‘придобивки’ што временските услови ни ги носат. Секогаш кога ќе снемало нафта, не сме можеле да продолжиме со активностите, не поради тоа што не сакаме да работиме, туку бидејќи нема услови. Само нашата лудачка љубов кон театарот нè тера да се бориме со сите пречки и предизвици што ни излегуваат на патот“, вели Иваноска.

Извор: przma.mk

Целиот текст ТУКА