Најважниот детаљ од интервјуто на Мицкоски за Алфа беше дека тој не гарантира оти може нешто да смени во преговарачката рамка по европските избори, затоа што во ЕУ ќе зајакне крајната десница. А таа е против проширување.
Пишува: Љупчо Поповски
Подолг период анкетите се неумоливи. Во нив ВМРО-ДПМНЕ води пред СДСМ 7-8-9 проценти, што би требало да значи дека победата на следните избори, без оглед дали ќе бидат идниот април или во јуни-јули, е речиси предодредена. Ако не се случи нешто неочекувано во расположените на гласачите и оние апатичните и разочараните не решат да излезат на гласањето и во плус или минус да ги распределат своите ливчиња.
Ако победата на ВМРО-ДПМНЕ е речиси неизбежна (составувањето на владата и екипирање на мнозинство во парламентот може да биде малку покомплицирано) тогаш што може да очекува македонското граѓанство од новиот кабинет, кој според најавите на лидерот на партијата, ќе се бори со голема преданост против корупцијата, а со емоции и барања засновани на аргументи против „бугарскиот диктат“ во преговарачката рамка на ЕУ.
Некои од постулатите почнаа да добиваат појасни контури за време на интервјуто на Христијан Мицкоски во емисијата „Заспиј ако можеш“ на Телевизија Алфа два дена пред Илинден. Релаксиран во студиото, Мицкоски претставуваше повеќе елементи врз кои би работела владата чиј премиер ќе биде тој. Некои од нив беа во согласност со она што го зборува подолго време, некои, пак, беа спротивни на изјавите давани до неодамна. Но од целата елаборација произлегуваше впечатокот дека тој е веќе „премиер во чекање“, само уште да поминат 10 или 12 месеци.
Во претставувањето на ова плеодаје на „новиот премиер“ најинтересно е да се тргне од крајот. Кога зборуваше за преговорите со ЕУ и можните измени во преговарачката рамка. Неколку пати на ова место пишувавме за подемот на крајната десница во Европа, за нејзиниот подем во анкетите, влегувањето во владите на Финска и Шведска, убедливата победа на Џорџа Мелони во Италија. Подемот на крајната десница е лоша вест за проширувањето на ЕУ. Речиси без исклучок тие партии не сакаат ЕУ да се шири со нови членки. Нивната мантра е дека „пристигна часот на патриотите“. Тоа можеби најeксплицитно го елаборираат екстремно-десничарските популисти од Алтернатива за Германија.
Загриженоста на Мицкоски од крајната десница
Во сите досегашни изјави или партиски соопштенија по средба со европски министри никој од вмровскиот потесен и поширок естаблишмент не сакаше да се занимава со овој развој на политичките настани, додека упорно повторуваат дека „уставни измени по бугарски диктат нема да има“ и дека следната влада, откако Бугарите нема да бидат внесени во Уставот, а приближувањето кон ЕУ ќе биде закочено, ќе се обиде да ги промени заклучоците на ЕУ и преговарачката рамка.
Мицкоски во понеделникот вечерта покажа дека следи што се случува во Европа, а во некои земји дури и во детали. Тоа е многу добро, затоа што малкумина од врвните политичари овде го прават тоа, освен како генерални информации. Наведувајќи дека во Германија, АфД имаа 22 отсто во анкетите, а ЦДУ/ЦСУ 26, дека Партијата на слободата во Австрија е убедливо напред со 30 отсто пред конзервативците и социјалдемократите, дека Марин Лепен веројатно ќе победи на следните избори во Франција, дека Мелони цврсто ја држи власта во Италија (а никој од нив не е дел од политичката групација на Европската народна партија) Христијан Мицкоски даде прилично точна оценка како може да изгледа ЕУ по европските избори следниот јуни. А таа тогаш можеби нема да биде добра не само за Македонија, туку и за другите држави од Западен Балкан; дека заложбите за проширување може да запрат; дека европската иднината веројатно ќе биде ставена во долап. И дека дури ни неговата влада не ќе може да направи нешто посебно.
Дали во настап на искреност или во реална опсервација, Мицкоски при крајот на емисијата рече:
„Кога сето ова ќе се анализира, следниот Европски парламент ќе се помести подесно. Не се знае каква ќе биде пораката. Влегуваме во една нова композиција. Барањата за гаранции што ние ги имаме – идентитетот, едно, друго, трето да ги имаме написмено – може нема да бидат приоритет. Можеби и ние нема да го истуркаме тој процес“.
Ова признание за политичката реалност е поголемо од сите силни изјави давани изминативе месеци. Тоа е целосно различно од она што неодамна го кажа по состанокот во Стопанската комора дека Владата и премиерот Димитар Ковачевски со уставните измени излегле надвор од заклучоците на Советот и од преговарачката рамка.
Извор: DW
Целиот текст ТУКА